ارتباط بین اوقات فراغت ورزشی با شادکامی و خودسودمندی معلمان قطب شهید مدرس استان خراسان رضوی

هدف از این تحقیق تعیین ارتباط بین اوقات فراغت ورزشی با شادکامی و خودسودمندی معلمان قطب شهید مدرس استان خراسان رضوی بود. پژوهش حاضر از نوع توصیفی - تحلیلی می باشد که به صورت میدانی انجام شده، و از حیث ارتباط بین متغیرها از نوع علی است و به طور مشخص مبتنی بر مدل معادلات ساختاری می باشد. جامعه آماری متشکل از 5023 نفر و حجم نمونه با توجه به جدول مورگان برابر با 364 نفر برآورد شد که نهایتا 332 عدد پرسشنامه جمع آوری گردید. ابزار جمع آوری داده ها سه پرسشنامه بود. پرسشنامه اوقات فراغت مشتمل بر 20 گویه بوده که توسط محقق ساخته شد و فعالیت های فراغتی فعال و غیرفعال معلمان را موردسنجش قرار می داد. پرسشنامه دوم پرسشنامه استاندارد شادکامی آکسفورد بود که توسط آرجیل و کراسلند (1989) تهیه شده و در 29 ماده هفت عامل شناخت مثبت، تعهد اجتماعی، خلق مثبت، احساس کنترل اجتماعی، سلامت جسمانی، رضایت از خویشتن و هوشیاری روانی را مورد ارزیابی قرار می داد. پرسشنامه سوم نیز پرسشنامه خودسودمندی شرر (1982) بود که توسط شرر و همکاران در 17 ماده هنجاریابی شده است. روایی پرسشنامه ها با توجه به نظر خبرگان مورد تائید قرار گرفت و پایایی آن ها به ترتیب برای پرسشنامه اوقات فراغت، 75/0، برای پرسشنامه شادکامی، 79/0 و برای پرسشنامه خودسودمندی برابر با 85/0 حاصل گردید. برای تجزیه وتحلیل داده های به دست آمده از نرم افزار آمار کاربردی لیزرل استفاده شد. نتایج نشان داد که اوقات فراغت تأثیر معناداری بر شادکامی و خودسودمندی معلمان دارد. بنابراین با انجام فعالیت های بیشتر فراغتی که مبتنی بر فعالیت بدنی و ورزش کردن باشد، بر میزان شادکامی و احساس خودسودمندی نیز افزوده می شود.